Koenzym Q10 i jego wpływ na mitochondria 

Koenzym Q10 (ubichinon), to niezwykła substancja obecna w naszym organizmie, bez jej istnienia nie mogłyby funkcjonować żadna nasza komórka. Jest kluczową substancją mitochondrialną, pełniącą rolę nośnika elektronów w łańcuchu oddechowym – to wielostopniowy biochemiczny proces utleniania związków organicznych związany z wytwarzaniem energii użytecznej metabolicznie. Oddychanie w każdej komórce naszego organizmu przebiega w sposób stały i zachodzi ono nawet wtedy, gdy inne procesy metaboliczne zostaną zahamowane. Wszystkie nasze narządy, a zwłaszcza serce i mózg, potrzebują do funkcjonowania stałej dostawy koenzymu Q10. To samo dotyczy wszystkich 10 000 miliardów komórek, które tworzą nasze ciało. Częste niedobory tej substancji w organizmie powodują osłabienie funkcji mitochondriów i tym samym obniżenie poziomu energii, potrzebnej do przeprowadzenia różnych reakcji metabolicznych.

Mitochondria naszych komórek, to niewielkie organelli komórkowe zaangażowane w procesy wytwarzania energii niezbędnej do pracy każdej komórki organizmu. Mitochondrium składa się z dwóch błon, zewnętrznej i wewnętrznej, zbudowanych z dwuwarstwy lipidowej oraz rozmieszczonych w niej białek. Najważniejszymi rolami naszych mitochondriów jest wytwarzanie związku ATP poprzez oddychanie komórkowe oraz regulacja metabolizmu komórek. ATP powstaje jako magazyn energii w procesach fotosyntezy i oddychania komórkowego, to związek z którego nasz organizm czerpie energię do życia. Związek ten zużywają liczne enzymy, a zgromadzona w nim energia służy do przeprowadzania różnorodnych procesów, w tym biosyntezy, ruchu i podziału komórki. Cykl ten zachodzi bezustannie w naszym organizmie. Każdego dnia przekształcamy ilość ATP porównywalną z masą własnego ciała.

Pomimo, że medycyna mitochondrialna kształtowała się przez wiele lat to dopiero w 1962 roku prof. Rolf Luft, uważany za ojca medycyny mitochondrialnej udowodnił, że zaburzenia funkcji mitochondriów mogą zostać nabyte na skutek wielu negatywnych czynników, takich jak: nadmiar emocji, stres, zwiększony wysiłek fizyczny i umysłowy, uboczne działanie leków, substancje chemiczne, zanieczyszczenie środowiska i złe nawyki żywieniowe.

Badania naukowe wykazują, że niedobór koenzymu Q10 w organizmie ludzkim nie jest jednoznaczny. W początkowym okresie mogą występować cechy zespołu przewlekłego zmęczenia. Następnie zaczynają dominować objawy ze strony tych narządów, w których występuje największy deficyt tego związku. Wiadomo, że w wyniku niedoboru tego związku dochodzi do nieprawidłowego funkcjonowania łańcucha oddechowego i na skutek tego do niewystarczającego wytwarzania związków wysokoenergetycznych, co w konsekwencji może zmniejszać sprawność komórki, tkanki oraz całego organizmu.

Do objawów niedoboru tej substancji zalicza się ogólne zmęczenie, zmniejszenie wydolności organizmu, z którego mogą wykształcić się konkretne schorzenia serca, układu krążenia, nadciśnienie, układu nerwowego (choroby Parkinsona), osłabienie siły mięśni, ograniczenie sprawności myślenia i koncentracji, brak ostrości widzenia, a także zmniejszenie elastyczności skóry. Ponadto większość stanów zapalnych w organizmie ma swoje podłoże w mitochondriach.

Koenzym Q10 to substancja mitochondrialna, niezbędna w naszym organizmie w procesach wytwarzania energii. Dzięki swoim unikalnym właściwościom bierze udział w wytwarzaniu energii wewnątrzkomórkowej na poziomie mitochondriów, poprzez uczestniczenie w reakcjach utleniania i redukcji, czyli oddychaniu komórkowym, w efekcie których wytwarzana jest energia. Zapewnia płynną komunikację międzykomórkową oraz chroni błony komórkowe przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Pobudza wzrost i regenerację komórek spowalniając procesy ich starzenia i obumierania. Odgrywa istotną rolę w mechanizmach antyoksydacyjnych komórki, dlatego zaliczana jest do najważniejszych czynników endogennych chroniących komórkę przed reaktywnymi formami tlenu. Substancja ta występuje również w lipoproteinach krwi, gdzie jest podstawowym antyoksydantem chroniącym LDL przed utlenieniem, a tym samym zmniejszającym ryzyko miażdżycy.

Koenzym Q10 zapewnia korzyści dla organów, których komórki wymagają wysokiego poziomu energii metabolicznej, takich jak serce, mózg i nerki. Na jego biodostępność istotnie wpływają też inne dietetyczne czynniki, głównie witaminy: B2, B3, B12, D3 i C, enzymy obronne: SOD (dysmutaza nadtlenowa), GPX (peroksydaza glutationowa) i KAT (katalaza), kwasy tłuszczowe Omega-3, magnez, pierwiastki śladowe (selen, cynk, chrom, mangan).

Organizm ludzki jest zdolny sam wytwarzać koenzym Q10 do pewnego momentu. Z wiekiem niestety wytwarza tej substancji coraz mniej, a po 30 roku życia jej niewystarczająca ilość w organizmie zaczyna być zauważalna, dlatego też niezbędna często staje się jej suplementacja, która zapewni odpowiednie źródło łatwo przyswajalnego koenzymu Q10.

Badania wykazały, że większe dawki CoQ10, przyjmowane przez długi okres czasu zapewniają lepsze korzyści.

Ponieważ koenzym Q10 doskonale rozpuszcza się w tłuszczach, to powiązanie tłuszczy z koenzymem będzie zwiększało jego przyswajalność przez organizm.